تست ورزش
در اوایل انسداد عروقی در بیماران آتژین پایدار، معمولا در حالت استراحت مشکلی وجود ندارد و علائم بیماری انسدادی سرخرگهای کرونر قلب غالبا در هنگام فعالیت بیمار ظاهر می‌شوند...
در اوایل انسداد عروقی در بیماران آتژین پایدار، معمولا در حالت استراحت مشکلی وجود ندارد و علائم بیماری انسدادی سرخرگهای کرونر قلب غالبا در هنگام فعالیت بیمار ظاهر می‌شوند . بنابراین برای بررسی دقیقتر وضعیت خونرسانی به عضله قلب بهتر است قلب را در شرایط فعالیت و استرس بررسی کنیم تا اگر یک منطقه به علت تنگی سرخرگی آترواسکلروز) دچار افت نسبی جریان خون (ایسکمی) است خود را بهتر نشان دهد. در این صورت با درمان به موقع تنگی ، از پیشرفت بیماری و خطرات بعدی پیشگیری خواهد شد.وقتی کسی دچار درد قلبی فعالیتی می‌شود ممکن است نوار قلب در حالت استراحت تغییری را نشان ندهد، در این موارد با انجام تست ورزش تا حد زیادی این ابهام رفع می‌شود. به عبارت دیگر تست ورزش آزمونی است که تغییرات نهفته در نوار قلب در وضعیت استراحت را از طریق تحمیل استرس به قلب با ورزش و فعالیت بدنی فرد ، آشکار می‌سازد.
آمادگی بیمار قبل از تست ورزش: لازم است از ۳ ساعت قبل ناشتا بوده یا غذای سنگینی مصرف نکرده باشید و سیگار نیز نکشیده باشید. بهتر است لباس و کفشی راحت پوشیده و قبل از انجام آزمایش ، فعالیت نرمشی و گرم کردن بدن انجام دهید اما فعالیت فیزیکی شدید انجام ندهید. همچنین (چنانچه مبتلا به دیابت هستید پس از صرف یک غذای سبک ، ۱ ساعت ناشتا بودن کافی است و نیازی به تغییر مقدار انسولین وجود ندارد و حتما به پزشک خود اطلاع دهید). بعضی داروهای مداخله‌گر قلبی که مانع از افزایش ضربان قلب در حین ورزش می‌شوند (مانند دیگوکسین، پروپرانولول، متوپرولول، اتنولول، دیلتیازم و …) را در فاصله زمانی معین قبل از تست ورزش و با اطلاع و تحت نظر پزشک معالج خود باید قطع کرده باشید.
روش انجام تست ورزش: برای انجام این تست ابتدا نبض و فشارخون اندازه‌گیری و ثبت می‌شوند به فرد الکترودهای مربوط به نوار قلبی را متصل می‌کنند و نوار قلب اولیه گرفته می شود سپس بیمار جهت ورزش (دویدن) بر روی دستگاه تردمیل قرار می گیرد. این دستگاه بصورت یک صفحه لاستیکی متحرک است (شبیه چرخ نقاله) که بیمار بر روی آن ایستاده و باید بر اساس سرعت دستگاه بر روی آن راه برود یا بدود . هر۳ دقیقه شیب نوار و سرعت حرکت آن بر اساس برنامه ی از پیش تعریف شده، افزایش خواهد یافت. ابتدا دستگاه آرام حرکت می‌کند اما به تدریج سرعت می‌گیرد و فرد باید روی تسمه نقاله متناسب با سرعت آن بدود. بتدریج دستگاه شیب پیدا می‌کند و حالتی ایجاد می‌شود که فرد حالت دویدن از سربالایی پیدا می‌کند. علائم حیاتی و نوار قلب بیمار در حالتهای مختلف کنترل می‌شود تا تغییرات قطعات و امواج آن در حالت ورزش مشخص شود.
بر اساس سن و جنس ، حد معینی از ورزش و حداکثر ضربان قلب که بیمار باید به آن دست یابد ، پیش از شروع ورزش مشخص شده و دویدن تا آن زمان ادامه خواهد یافت. در صورتی که طی آزمون ضربان قلب به حداقل ۸۵% از حداکثر ضربان قلب مورد انتظار سن و جنس برسد نتایج آزمون قابل تفسیر خواهد بود. . بهترین و قابل اعتمادترین نتیجه مربوط به زمانی است که به حداکثر(۱۰۰%) فعالیت پیش‌بینی شده بدون بروز درد سینه، تنگی نفس مفرط یا تغییرات نوار قلب برسد و این حدودا به ۱۲- ۱۰ دقیقه ورزش نیاز دارد.
هر زمان که بیمار واقعا احساس کرد قادر به ادامه ورزش نیست یا چنانچه دچار بعضی علائم بالینی نظیر درد سینه ، تنگی نفس مفرط ، سرگیجه و سردرد شدید شود، یا تغییرات غیر عادی در نوار قلب بروز کند یا فشار خون افت کند، تست باید پیش از موعد قطع شود.
در برخی افراد مسن یا کسانی که دردهای مفصلی و عضلانی دارند و ناتوان از انجام تست ورز شی هستند و نیز در افرادی که بدلیل تغییرات نوار قلب پایه امکان تفسیر تغییرات نوار قلب جدید وجود ندارد باید از روشهای دیگر مثل اسکن رادیوایزوتوپ قلب با استرس دارویی (تست تالیوم) یا استرس اکوکاردیو گرافی به جای ورزش انجام گیرد. اسکن قلب و استرس اکوکاردیو گرافی نسبت به تست ورزش آسانتر و دقیقتر می‌باشند اما هزینه ی بیشتری دارند.
کاربرد تست ورزش:
در مجموع تست ورزش آزمونی است که می‌تواند تنگی‌های عروق کرونری قلب (تنگی های تا حد بیشتر از ۶۰%) را نشان دهد و پزشک را در تصمیم‌گیری برای انجام دادن یا ندادن اقدامات تهاجمی‌تر مانند آنژیوگرافی راهنمایی کند. از کاربردهای دیگر این تست ارزیابی قدرت عملکردی (تحمل فعالیتهای بدنی) افرادی است که‌دچار سکته‌های قلبی شده اند یا دچار نارسایی قلبی هستند تا بتوان میزان فعالیت مجاز را برای آنها مشخص کرد.
در مجموع تست ورزش آزمونی است که می‌تواند تنگی‌های عروق کرونری قلب (تنگی های تا حد بیشتر از ۶۰%) را نشان دهد و پزشک را در تصمیم‌گیری برای انجام دادن یا ندادن اقدامات تهاجمی‌تر مانند آنژیوگرافی راهنمایی کند. از کاربردهای دیگر این تست ارزیابی قدرت عملکردی (تحمل فعالیتهای بدنی) افرادی است که‌دچار سکته‌های قلبی شده اند یا دچار نارسایی قلبی هستند تا بتوان میزان فعالیت مجاز را برای آنها مشخص کرد.
ایراد های تست ورزش:
گاهی اوقات تست ورزش می تواند تا ۲۵% موارد به طور کاذب منفی (یعنی گزارش منفی علی رغم انسداد کرونری) باشد. و بالعکس گاهی تست ورزش بطور کاذب مثبت می شود (یعنی گزارش مثبت در فرد سالم). همچنین تست ورزش نمی تواند تنگی های خفیف آترواسکلروتیک را تشخیص دهد.هرچند این پلاک های آترواسکلروتیک اهمیت بالینی کمتری دارند ، اما گاهی شکافته شدن آنها موجب حمله قلبی می شود.
گاهی اوقات تست ورزش می تواند تا ۲۵% موارد به طور کاذب منفی (یعنی گزارش منفی علی رغم انسداد کرونری) باشد. و بالعکس گاهی تست ورزش بطور کاذب مثبت می شود (یعنی گزارش مثبت در فرد سالم). همچنین تست ورزش نمی تواند تنگی های خفیف آترواسکلروتیک را تشخیص دهد.هرچند این پلاک های آترواسکلروتیک اهمیت بالینی کمتری دارند ، اما گاهی شکافته شدن آنها موجب حمله قلبی می شود.
موارد ممنوعیت استفاده از تست ورزش:
ایسکمی فعال یا سکته قلبی جدید یا برخی تغییرات در نوار قلب که مانع تفسیر نتایج می شود از موارد منع تست ورزش است. همچنین در مواقعی که بیمار به هر دلیل قادر به ورزش نباشد یا انجام ورزش برای وی مضر تشخیص داده شود بجای آزمون ورزش، از تزریق بعضی از داروهای خاص جهت ایجاد استرس و سپس روشهای تصویر برداری قلب( استرس اکوکاردیوگرافی یا اسکن هسته ای) استفاده می‌شود.
ایسکمی فعال یا سکته قلبی جدید یا برخی تغییرات در نوار قلب که مانع تفسیر نتایج می شود از موارد منع تست ورزش است. همچنین در مواقعی که بیمار به هر دلیل قادر به ورزش نباشد یا انجام ورزش برای وی مضر تشخیص داده شود بجای آزمون ورزش، از تزریق بعضی از داروهای خاص جهت ایجاد استرس و سپس روشهای تصویر برداری قلب( استرس اکوکاردیوگرافی یا اسکن هسته ای) استفاده می‌شود.
نظر دهید