مرکز تحقیقات بیماریهای قلب و عروق

 

 

اپتیفیباتاید، یک داروی مهارکننده پلاکت گلیکوپروتئین IIb/IIIa است که حوادث ایسکمیک قلبی را در جمعیت‌های خاص بیماران کاهش می‌دهد. سازمان جهانی غذا و دارو، این دارو را

برای مدیریت آنژین ناپایدار و انفارکتوس میوکارد و همچنین برای بیمارانی که تحت مداخله از راه پوست (PCI) از جمله استنت گذاری داخل عروق کرونر قرار می گیرند، نیز تایید کرده

است.

 

عوارض:

یکی از عوارض مهم این دارو خونریزی می باشد.

یکی دیگر از عوارض آن، ترومبوسیتوپنی می باشد. ترومبوسیتوپنی ناشی از اپتیفیباتید پس از قطع دارو بهتر می شود.

سایر عوارض جانبی گزارش شده عبارتند از افت فشار خون، نارسایی قلبی، آریتمی (فیبریلاسیون بطنی، فیبریلاسیون دهلیزی)، واکنش های حساسیت بیش از حد و خونریزی

داخلی دستگاه گوارش، تناسلی یا ریوی.

 

هشدارها و اقدامات احتیاطی:

- ترومبوسیتوپنی: در بیماران با تعداد پلاکت کمتر از μL/100,000 

. نارسایی کلیه: در بیمارانی که کراتینین سرم بالاتر از 4 میلی گرم در دسی لیتر دارند یا به دلیل دفع کلیوی نیاز به همودیالیز دارند، آبسیکسیماب یک جایگزین است -

-  حساسیت به اپتیفیباتید

- فشار خون شدید و کنترل نشده

-  سابقه خونریزی در 30 روز اخیر

-  جراحی یا ترومای بزرگ در 6 هفته قبل

- خونریزی داخلی فعال یا خونریزی قابل توجه اخیر دستگاه گوارش یا ادراری تناسلی در 6 ماه گذشته

- سابقه سکته مغزی در 30 روز یا سکته مغزی هموراژیک یا خونریزی دهنده

- نئوپلاسم داخل جمجمه، ناهنجاری های شریانی وریدی، آنوریسم یا دیسکسیون آئورت

- مصرف با احتیاط: مادران شیرده با احتیاط از دارو استفاده کنند. همچنین مصرف این دارو در کودکان توصیه نمی شود.

 

 

 

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK541066